

Sally Field, with her sad, dark eyes, is the right person for this kind of bold drama: Cape Fear meets Wednesday night film. Not that this is a whodunit or anything, but still. Heel ongeloofwaardig ook dat zo'n moordenaar tot twee keer toe vrijuit gaat en de politie niets kan doen.ĭesondanks me toch niet verveeld met deze film.Īs soon as the name Kiefer Sutherland appears on the screen you know: he must be the killer. Tot overmaat van ramp flikkert dat ijsbeeld ook nog van die tafel af haha. Ik hoef denk ik niet uit te leggen hoe dat eruitziet: Sally Field in paniek. Op dat moment wordt haar dochter in huis aangevallen en kan Sally dus alles horen wat er gebeurt. Sally Field staat in de file en hangt aan de lijn met haar dochter via de autotelefoon. Ook zo hysterisch en Hollywood ten voeten uit: de moordscène.

Sally Field is met haar droeve, donkere ogen de aangewezen persoon voor dit soort dik aangezette drama's: Cape Fear meets woensdagavondfilm.ĭe regisseur heeft waarschijnlijk getracht het thema rouwverwerking uit te diepen, maar doet dat op zo'n hoogdravende wijze dat het juist ongemakkelijk voelt: Sally die de slappe lach krijgt op de dag dat haar dochter wordt begraven, Sally die opeens heel veel zin heeft in seks. Niet dat dit een whodunnit is of zo, maar toch. Zodra de naam Kiefer Sutherland in beeld verschijnt weet je: die zal vast de moordenaar zijn.
